dromen, en proberen we samen de gemene delers en toevallige gelijkenissen te vinden. We organiseren in alle stadsdelen workshops en gesprekken, gebaseerd op de gespreksmethode social dreaming. In deze gespreksmethode staat niet de dromer, maar de droom voorop; dat wil zeggen, het is geen persoonlijke psychoanalyse, maar een associatieve zoektocht naar gezamenlijke beelden.
Deel twee: theatrale installatie
In het tweede gedeelte van dit project bouwen wij een theatrale installatie, gebaseerd op het miniatuurtoneel van Baron van Slingelandt. In deze installatie spelen geen acteurs, maar maken we decors van de dromen van de stad. Op een speelvlak van 2 bij 2 meter trekken onze dromen voorbij. Op kleine schaal is alles mogelijk: we kunnen vliegen, vallen, en veranderen, net zoals in onze dromen. Niets is wat het lijkt: perspectieven verschuiven voortdurend, het verhaal verandert van richting, monsters verschijnen door de toneelvloer, de bomen kunnen gaan dansen, en een winkelcentrum kan zo in een oceaan veranderen. Zo komen technisch vernuft en dada-achtig lef samen en wordt de maquette tot onderwerp verheven.
Het Dromenpaleis is een voorstelling van de fantastische Zephyr Brüggen (tevens mijn zus), Han Ruiz Buhs en Niels Kuiters. Voor Het Dromenpaleis deed ik de scenografie, of acht magische werkelijkheden. Ik maakte ook het grafisch ontwerp. Het Dromenpaleis heeft ook een eigen website: https://www.hetdromenpaleis.com/
OVER DE VOORSTELLING
We denken meestal over onze nachtelijke dromen als persoonlijke en intieme hersenspinsels. Maar wat als onze dromen ook collectief zijn, en ze ons iets kunnen vertellen over de wereld waar we overdag in leven? Over onze gezamelijke verlangens, overtuigingen en angsten? Of over ons beeld van de toekomst?
Journaliste en schrijfster Charlotte Beradt werd in het nazi-Berlijn tussen 1933-1938 steeds weer wakker uit de meest afschuwelijke nachtmerries waarin ze werd opgejaagd, haar naam was vergeten, of haar huis plotseling geen muren meer had. Op een ochtend werd ze wakker en dacht: ik kan niet de enige zijn die dit soort dromen heeft. Ze vroeg in het geheim om zich heen en het bleek dat haar mede-stadsbewoners vergelijkbare dromen hadden. Na de oorlog bundelde Beradt al deze dromen in haar boek ‘Das Dritte Reich des Traums’: een geestelijke weerspiegeling van de terreur.
Deel een: Droomworkshops
Nu, in het Amsterdam van 2025, leggen wij ook een collectief droomdagboek van de stad vast. Vanuit de overtuiging dat 'the personal is political' gaan we in gesprek met diverse groepen Amsterdammers over hun
Ik was betrokken bij het tweede deel van dit kunstwerk (misschien wel het leukste project waar ik ooit aan meewerkte). Hieronder zal ik vertellen over de decorstukken die ik maakte voor de theatrale installatie: het bos, de stad, de zee, de woestijn, de grot, oranje-blauw, de verwoeste stad, en de sterrenhemel.
Het bos
De stad
De zee
De woestijn
De baai
Oranje blauw
De verwoeste stad
De sterrenhemel
Ik maakte de tekeningen, de fantastische Kiriko Mechanicus maakte
geprojecteerd op zes witte poten van 135 x 40 cm en, met allerlei cut-out
het bos Oliekrijt op karton, zes poten van 135 x 37 cm en drie friezen
de stad Digitale animatie van 23 tekeningen
de zee
Met zilverdraad geborduurde appliquédoek, gemaakt op een
handaangedreven houten machine die de doek doet golven
de woestijn Gele doek op dezelfde houten machine
de grot Gele doek op dezelfde houten machine
Wit geschilderde houten panelen met licht
Wit geschilderde houten panelen, met tekeningen in houtskool
Wit geschilderde houten panelen met licht